ساخت نوعی باکتری که CO۲ می‌خورد و می‌تواند به گرمایش جهانی پایان دهد

دانشمندان متابولیسم باکتری «ای.کولای» (E. Coli) را دستکاری کردند تا مثل گیاهان دی‌اکسیدکربن مصرف کند. باکتری‌ها معمولا با مصرف قند زنده می‌مانند اما محققان با دستکاری ژنتیک کاری کردند که آن‌ها بتوانند با مصرف دی‌اکسیدکربن زنده بمانند. این دانشمندان ادعا می‌کنند می‌توان از این باکتری‌ها برای کمک به تولید زنجیره غذایی و سوختی استفاده کرد.

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری و به نقل از ایندیپندنت، این فرایند با اضافه کردن ژن‌های متابولیزکننده دی‌اکسیدکربن و حذف کردن ژن‌های پردازش ترکیبات قندی از باکتری میسر شد. «شموئل گلیزر» (Shmuel Gleizer)، دانشجوی فوق‌دکترای موسسه علمی «وایزمن» (Weizmann)، می‌گوید: «از یک دیدگاه علمی پایه، ما می‌خواستیم ببینیم آیا چنین تغییر بزرگی در رژیم غذایی باکتری یعنی از وابستگی به قند تا ساختن مواد مورد نیاز زیستی از دی‌اکسیدکربن امکان‌پذیر است یا خیر. http://www.moncleroutlet.com.co/tag/%d8%a8%d8%a7%da%a9%d8%aa%d8%b1%db%8c/علاوه بر امکان‌پذیر بودن این موضوع، می‌خواستیم بدانیم مقدار سازش باکتری در برابر تغییرات عظیم در ژن‌هایش چقدر است.»

ساخت باکتری که دی‌اکسیدکربن می‌خورد

تیم تحقیقاتی ادعا کرد نتایج بدست آمده گام مهمی در بیولوژی ترکیبی است و به انعطاف شگفت‌انگیز متابولیسم باکتری‌ها اشاره دارد. «ران مایلو» (Ron Milo)، زیست‌شناس سیستمی در موسسه وایزمن، می‌گوید: «هدف اصلی ما ساخت سکوی علمی‌ای برای افزایش تثبیت دی‌اکسیدکربن بود که می‌تواند چالش‌های ناشی از مشکلات تولید غذا و سوخت و همچنین گرمایش زمین ناشی از تولید دی‌اکسیدکربن را برطرف کند. تبدیل منبع تغذیه ای. کولای از کربن به دی‌اکسیدکربن گام مهمی در ساخت این سکو بود.»

دکتر گلیزر اذعان کرد باتوجه به این‌که پیش از این چنین آزمایشی انجام نگرفته بود، اعضای تیم از موفقیت‌آمیز بودن این فرایند اطمینان نداشتند، اما نتایج حاصله باعث شگفتی همگان شده است. اگرچه بعضی از باکتری‌ها عامل فساد مواد غذایی و بیماری هستند، اما بسیای از باکتری‌ها مفیدند. بشر قرن‌ها از فواید باکتری‌ها در زندگی خود استفاده کرده‌است.

باکتری‌ها در تهیه و پردازش فراورده‌های غذایی و شیمیایی و هم‌چنین در شناسایی و استخراج معادن و پاکسازی محیط زیست کاربرد دارند. مواد خوراکی مانند ماست، پنیر و سرکه و نوشیدنی‌های الکلی و آبجو حاصل فعالیت باکتری‌های تخمیرکننده است. استون و بوتانول مواد شیمیایی هستند که انواعی از باکتری‌های گونهٔ کلوستریدیوم آن‌ها را می‌سازند.